به گزارش مشرق، مهدی محمدی در کانال تلگرام، درباره عدم مقابله تفنگداران آمریکایی مقابل نیروهای سپاه می‌نویسد: در همه تحلیل هایی که درباره دستگیری و سپس آزادی تفنگداران آمریکایی از سوی سپاه انجام شده، یک نکته بسیار مهم نادیده گرفته شده است.
همه روایت‌ها، از جمله روایت پنتاگون، می‌گوید سربازان آمریکایی به محض رویارویی با نیروهای ایرانی هیچ مقاومتی از خود نشان نداده و تسلیم شده اند. سردار علی فدوی در سخنانش پس از آزادی تفنگداران هم گفت نیروهایش دلواپس بوده‌اند که مبادا نظامیان آمریکایی دستگیر شده از ترس سکته کنند.
این در حالی است که می دانیم قایق‌های این نظامیان مهمات لازم برای درگیر شدن با حداقل چند صد نفر را در اختیار داشته‌اند.
سوال اصلی این است: چرا نظامی آمریکایی که به او آموزش داده‌اند به محض دیدن هر جنبنده ای به سمت آن شلیک کند، با دیدن سرباز ایرانی اسلحه خود را کنار گذاشته و به علامت تسلیم روی زمین دراز می‌کشد؟
پاسخ بسیار مهم است. استنباط من این است که دستور العمل وزارت دفاع و ارتش آمریکا حین مواجهه با سربازانی از هر کشور جهان، با دستور العمل آنها حین مواجهه با ایران متفاوت است. شواهد و اطلاعات مبسوطی هست که به ما می گوید ارتش آمریکا به تمامی سربازان خود دستور داده به محض رویارویی با هر نوع یگان نظامی ایرانی، بلافاصله تسلیم شده و هیچ مقاومتی از خود نشان ندهند. در واقع تسلیم در مقابل ایران، دستور العمل رسمی ارتش امریکا به همه یگان های مجاور ایران است.
برای آنها که در حزه های نظامی و امنیت ملی مطالعه می کنند، این مسئله معنایی بی نهایت بزرگ دارد. سربازان ارتشی که ادعا می کند بزرگترین ارتش جهان است، رسما دستور دارند هرگز با یک ایرانی درگیر نشوند و خفت تسلیم را هر چقدر هم که بزرگ باشد بپذیرند. راز اینکه تا امروز در خلیج فارس هیچ نیروی نظامی آمریکایی حتی یک گلوله هم به سمت یک فرد یا یگان نظامی ایرانی شلیک نکرده دقیقا همین دستورالعمل رسمی است.
اینکه چرا اینگونه است، جای بحث فراوان دارد؛ ولی در هر حال یک نکته روشن است و آن هم اینکه امریکایی ها هراسی عظیم از رویارویی با ایران در هر سطحی دارند و بنابراین سرافکندگی صدور چنین دستور العملی را پذیرفته اند. آنها می دانند که گزینه نظامی یک گزینه واقعی نیست. اگر کسی مایل است دریابد گزینه نظامی واقعی هست یا نه، باید به رفتار سربازان و ژنرال ها و ناوهای امریکایی توجه کند، نه آنچه سناتورهای کف بر دهان آورده در واشینگتن می گویند.
این موضوع کوچکی نیست و امیدوارم کسانی که در تهران عقیده دارند ارتش امریکا می تواند در یک ساعت کل نیروی نظامی ایران را از بین ببرد، لابلای کارهایشان مختصر توجهی به آن بکنند.
همه روایت‌ها، از جمله روایت پنتاگون، می‌گوید سربازان آمریکایی به محض رویارویی با نیروهای ایرانی هیچ مقاومتی از خود نشان نداده و تسلیم شده اند. سردار علی فدوی در سخنانش پس از آزادی تفنگداران هم گفت نیروهایش دلواپس بوده‌اند که مبادا نظامیان آمریکایی دستگیر شده از ترس سکته کنند.
این در حالی است که می دانیم قایق‌های این نظامیان مهمات لازم برای درگیر شدن با حداقل چند صد نفر را در اختیار داشته‌اند.
سوال اصلی این است: چرا نظامی آمریکایی که به او آموزش داده‌اند به محض دیدن هر جنبنده ای به سمت آن شلیک کند، با دیدن سرباز ایرانی اسلحه خود را کنار گذاشته و به علامت تسلیم روی زمین دراز می‌کشد؟
پاسخ بسیار مهم است. استنباط من این است که دستور العمل وزارت دفاع و ارتش آمریکا حین مواجهه با سربازانی از هر کشور جهان، با دستور العمل آنها حین مواجهه با ایران متفاوت است. شواهد و اطلاعات مبسوطی هست که به ما می گوید ارتش آمریکا به تمامی سربازان خود دستور داده به محض رویارویی با هر نوع یگان نظامی ایرانی، بلافاصله تسلیم شده و هیچ مقاومتی از خود نشان ندهند. در واقع تسلیم در مقابل ایران، دستور العمل رسمی ارتش امریکا به همه یگان های مجاور ایران است.
برای آنها که در حزه های نظامی و امنیت ملی مطالعه می کنند، این مسئله معنایی بی نهایت بزرگ دارد. سربازان ارتشی که ادعا می کند بزرگترین ارتش جهان است، رسما دستور دارند هرگز با یک ایرانی درگیر نشوند و خفت تسلیم را هر چقدر هم که بزرگ باشد بپذیرند. راز اینکه تا امروز در خلیج فارس هیچ نیروی نظامی آمریکایی حتی یک گلوله هم به سمت یک فرد یا یگان نظامی ایرانی شلیک نکرده دقیقا همین دستورالعمل رسمی است.
اینکه چرا اینگونه است، جای بحث فراوان دارد؛ ولی در هر حال یک نکته روشن است و آن هم اینکه امریکایی ها هراسی عظیم از رویارویی با ایران در هر سطحی دارند و بنابراین سرافکندگی صدور چنین دستور العملی را پذیرفته اند. آنها می دانند که گزینه نظامی یک گزینه واقعی نیست. اگر کسی مایل است دریابد گزینه نظامی واقعی هست یا نه، باید به رفتار سربازان و ژنرال ها و ناوهای امریکایی توجه کند، نه آنچه سناتورهای کف بر دهان آورده در واشینگتن می گویند.
این موضوع کوچکی نیست و امیدوارم کسانی که در تهران عقیده دارند ارتش امریکا می تواند در یک ساعت کل نیروی نظامی ایران را از بین ببرد، لابلای کارهایشان مختصر توجهی به آن بکنند.
